31 Ocak 2012 Salı

Tükenen duygular


Tek bir kalpde yaşayacağı, aklına gelir miydi aşkımızın? Sende yerleşen Kiracıyı, kovdun ya. O da şimdi seninkiyle birlikte bende yaşıyor. Bazen yer kavgası olmuyor değil hani. Yine de o eskiden, ruhların birleştiği, bedenlerin bütünleştiği günlerden kalan, hatır var. Anlaşıyorlar. Kaç kere kar yağdı aşkımızın üzerine bir düşünsene? Minik ellerinle hep boynumdan içeri kar atıp kaçardın. Ben de, sana kartopu atardım. Bazen bir dolu sofrada, bazen de ellerinle yoktan var ettiğin mutlulukla yoğurulmuş yoklar sofrasında yerdik seninle. Şans bizden yana olmazdı pek. Sırtımı sabunlardın her banyoda. Çocukluğumu, annemin beni leğende yıkamasını, kaynar sular dökerek 'Yandım anam' diye bağırmalarımı hatırlatırdın bana. Horlamama çok kızardın. Ben de yorgana sarılıp, beni açıkta bırakmana. Çok yer gezdik, bitene kadar her duygu. Sana dünyanın hep kendimce güzelliklerini sundum. Bu sana yetmemişti. Oysa yaşamda sadece çirkinlikler, iki yüzlülükler, çekememezlikler vardı. Gittiğinde daha iyi anladım bunu. İçimdeki öfkenin sadece sana olmadığını, sen gittiğinde anladım. Şimdi tutunmaya çalışıyorum; kayan, küçük taşlı bir tepeye tırmanmak gibi. Elimi attığım küçük taşlar, sürekli aşağıya yuvarlanıyor. Şaşkınım. Tutunamıyorum. Dünya böyle değildi. Ben mi bittim, yoksa bitirildim mi? Kendimi bu girdaptan kurtarmak için ne yapmalıyım, bilemez haldeyim.
Bir ölüyü, yıllarca kalbimde yaşattım. Senin taptaze aşkını mı unutabilirim sanıyorsun? Tek taraflı sevmek belki sana saçma bile gelebilir. Ama inan ki, kovduğun o kalbime geri yolladığın kiracıyı geri aldığım, senin bana bıraktığınla birlikte yaşattığım günden beri daha huzurluyum. Kavga yok, sitem yok aşağılama yok , terbiye edilme korkusu yok, seks dersen zaten hiç yoktu. Tek taraflı sevmenin güzellikleri işte.
Şu her gördüğümü, sana benzetmek de neyin nesi? Uzun siyah saçlı her kız, neden gözüme senin gibi görünüyor? Artık saçlara değil kalçalara bakmalıyım. Sağ elimi öyle alıştırmışsın ki, hep sana sarılacakmış gibi varlığını yokluyor. Onu da, bir kehlibar tesbih ile oyalıyorum. Umumiyetle cebime sokup.
Bu gece içmeliyim. Biliyorum çok sık olmaya başladı ama içmem gerek. Yitirdiğim her kalem kayıplar için içmeliyim. En son kadeh de senin mutluluğuna. Baktığımda o zalim aynalara, sana hak veriyorum. Üzülme.
E.YAŞAR OVALI

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder